Koncept kluczowych energii Yin Yang oraz Jing, Qi i Shen (tłumaczonych jako: esencja, witalność, duch lub serce-umysł) od wieków stanowiły podstawę bogatej kultury chińskiej i jej wielu tradycji, mitologii, medycyny, sztuki, rzemiosła oraz rozmaitych aspektów codziennego życia. Wszystkie te dziedziny mają odniesienie do drogi Nieba i Ziemi (Yin i Yang). Starożytni taoiści uważali, że człowiek istnieje nierozdzielnie pomiędzy Niebem i Ziemią i pomiędzy tymi trzema (Niebo, Ziemia, Człowiek) istnieje wzajemny związek. Życie w Dao oznacza więc życie w harmonii z energiami Nieba (Yang) i Ziemi (Yin).
Dawni mędrcy byli świadomi energetycznej strony istnienia i ich życie organizowało się wokół kultywacji i zachowania właśnie tych energii. Zdrowie postrzegali jako równowagę opartą na trzech podstawowych substancjach, energiach, znanych jako Trzy Skarby - San Bao: Jing (精), Qi (氣) i Shen (神). Terminy te tłumaczy się jako esencja życiowa, energia witalna i duch, umysł-serce, choć nie da się przekazać w pełni ich znaczenia przez ekwiwalenty zachodniego języka.
Bardzo stara analogia, stosowana od niepamiętnych czasów, wyjaśnia te pojęcia za pomocą obrazu świecy. Jing - wosk i knot świecy, to niezwykle skondensowana energia, która staje się materialna. Qi - płomień, czyli aktywność energetyczna świecy, która (żyjąc) powoduje jej spalanie. Shen to światło / blask emanujący z zapalonej świecy.
Pierwszy skarb, Jing
Jing powszechnie tłumaczy się jako esencję ciała i postrzega się jako pierwotną substancję energetyczną, która stopniowo wyczerpuje się w ciągu życia, do dnia kiedy umieramy. Wczesne chińskie teksty medyczne porównują jing do korzeni drzew, tworzących arterie przez które płynie krew i wszystkie życiodajne płyny sprzyjające rozwojowi ciała, witalności i zdolności rozmnażania. Jing daje ciału formę oraz substancję łącząc nas z przodkami poprzez kod genetyczny.
Taoiści zawsze starają się zachować jing, aby osiągnąć długowieczność. Jeśli praktykujący nauczy się konsolidować jing, może zbudować solidne podstawy zdrowia do potężnego rozwoju wewnętrznego. Umocnieniu jing sprzyja jego uspokojenie i osadzenie - zgodnie z wiedzą medycyny chińskiej magazynem jing w naszym ciele jest system narządów wewnętrznych i meridianów określanych nazwą Nerki. Jeżeli natomiast człowiek marnuje swoje jing poprzez niekontrolowane życie, pozbawione jakiegokolwiek umiaru, przysłowiowy olej w lampie będzie się szybko spalał prowadząc do osłabienia energii, a w konsekwencji do słabego zdrowia, wyczerpania i szybkiego starzenia się.
Istnieją dwa źródła życiodajnej esencji jing - wrodzone (przedurodzeniowe, dziedziczne) i nabyte (pourodzeniowe). Jing wrodzone jest nieodwołalnie nadane i nie może być wymienione ani zregenerowane. Powstaje podczas poczęcia z jing rodziców. Z perspektywy zachodniej jest wrodzoną konstytucją człowieka. Jing nabyte to ta część naszej esencji, na którą mamy wpływ i którą uzyskujemy z pożywienia. Co jest istotne - jing nabyte uzupełnia jing wrodzone, więc mamy wpływ na zwiększenie aktywności nawet małej ilości wrodzonego jing.
Drugi Skarb, Qi
Qi tłumaczy się jako energię. Taoiści zawsze skupiali się na kultywowaniu i rozwoju tej enigmatycznej substancji. Qi jest niewidoczną siłą życiową, stojącą za wszystkimi życiowymi procesami transformacyjnymi.
Wszelki ruch i transformacje we wszechświecie oraz w ciele człowieka zachodzą za sprawą qi. Stan naszego zdrowia i życia zależy od kondycji i przepływu qi. Jej niedobór lub jakikolwiek zastój wpływa na brak równowagi w ciele, prowadząc do różnych dysfunkcji i stanu choroby w układzie narządów wewnętrznych. Harmonijny, gładki, zdrowy i mocny przepływ qi w naszym ciele możemy uzyskać poprzez pracę z oddechem, kultywację umysłu oraz ćwiczenia qi gong – zarówno statyczne jak i dynamiczne. Gdy spożywamy pokarm, oddychamy powietrzem i czerpiemy z rezerw naszej esencji, ciało przechodzi przez ciągłe procesy transformacyjne w celu zapewnienia funkcjonalnej energii organizmowi oraz na jego codzienne potrzeby.
Medycyna chińska ma dobrze opracowany model opisujący proces produkcji energii w organizmie. Im zdrowsze nasze narządy wewnętrzne, tym lepiej metabolizujemy qi z różnych źródeł i tym łatwiej funkcjonuje nasze ciało oraz jesteśmy zdrowsi. Qi to zarówno wzorce ruchu, jak i właściwości, którymi te wzorce są ożywiane. Qi nigdy nie jest całkowicie odrębne od jing.
Trzeci skarb, Shen
Trzeci skarb, shen, tłumaczy się jako duch, umysł-serce, duch-serce. Shen tak naprawdę jest fundamentem naszego istnienia. Chińczycy twierdzili, że pojawia się wkrótce po poczęciu i opuszcza ciało po śmierci. Wierzono, że każdy człowiek posiada własne shen, które stanowi jedność z Shen globalnym. Shen można przyrównać do boskiego tchnienia zstępującego na ziemię i zamieszkującego ciało fizyczne. Jeśli, jak mówią taoiści, punktem spotkania Nieba i Ziemi jest Człowiek, wtedy energia Ziemi jest źródłem Jing, energia Nieba jest źródłem Shen a źródłem narodzin (świadomego) Człowieka jest kultywacja Qi. Ciekawe jest, że termin Shinto (droga bogów, bóstw - kami), tradycyjna, politeistyczna, rodzima religia Japonii, charakteryzująca się różnorodnością przejawów i kultów m.in. animizmu i szamanizmu, wywodzi się z połączenia dwóch chińskich znaków: shen (神), który oznacza "ducha", oraz dao (道), który oznacza "drogę" lub "ścieżkę". Najważniejsze w Shinto jest zachowanie równowagi i harmonii między światem bogów, naturą i człowiekiem.
Termin kami (bóg, bóstwo w języku japońskim) jest często stosowany w odniesieniu do mocy zjawisk, które wzbudzają w obserwatorze poczucie zdumienia i podziwu. Natura kami jest obecna wszędzie - zarówno wśród żywych, jak i umarłych. Przejawia się również w materii organicznej i nieorganicznej, a także w klęskach żywiołowych takich jak: trzęsienia ziemi, susze i plagi oraz w siłach natury w postaci wiatru, deszczu, ognia i słońca. Rzeczywiste zjawiska postrzegane są w Shinto jako boskie, a droga shen, droga kami jest drogą zanurzenia w harmonii ze świętością wszystkiego. Mówi się, że siedzibą naszego shen jest serce, a oczy są wyrazem stanu naszego shen. Jest powiedzenie: „oczy są zwierciadłem duszy”. Dlatego obecność shen można rozpoznać po blasku oczu i twarzy danej osoby. Ten blask, nazywany shen ming (słowo ming oznacza blask) obecny jest w oczach i świetlistości cery tylko wtedy, gdy ciało, umysł i dusza są w harmonii, a osoba czuje się dobrze.
Shen to energia naszego mentalnego, kreatywnego i duchowego istnienia. Odpowiada za wszelką aktywność umysłową, rozumowanie, poznawanie, wszelkie procesy myślowe związane z logiką, inteligencją, pamięcią i pomysłowością. Podobnie jak jing i qi, shen również posiada dwa aspekty. Aspekt odwieczny, pierwotny - „umysł Dao” - jest źródłem wszelkiej świadomości. Jest wieczny, niezniszczalny, nieśmiertelny. Jednak wkrótce po tym, jak przychodzimy na świat zostaje uśpiony poprzez nasze społeczne uwarunkowania, ciągłe pragnienia i rozproszenia, które przynosi nam życie i znika z naszej świadomości, a jego miejsce zajmuje umysł doczesny. Pierwotny duch traci swą prawowitą władzę nad energią naszego ciała. Emocje stają się nieokiełznane, przypadkowe myśli zanieczyszczają umysł coraz bardziej zaciemniając świadomość.
Współczesne życie pełne ciągłego pośpiechu,chronicznego stresu oraz przewlekłych chorób cywilizacyjnych nie sprzyja kultywowaniu shen. Shen lubi ciszę i spokój. Lubi spokojne serce/umysł (xin). Lubi dobrą jakość krwi i jing czyli esencji witalnych, które zakotwiczają je w ciele i zapobiegają jego unoszeniu się z powrotem ku niebu. Dawni taoiści przedstawili drogę połączenia z shen jako - "siedzenie cicho i nic nie robienie"; podążanie za Dao, czyli naturalnym porządkiem rzeczy, nie ingerując w to, jak jest (wu wei). W tym celu jing, qi i shen powinny być oczyszczone, zharmonizowane i silne. Jest to proces nazywany „polerowaniem lustra” gdzie ludzki umysł porównywany do brudnego lustra jest stopniowo oczyszczany z nagromadzonych emocjonalnych, mentalnych i fizycznych zakłóceń tak aby pierwotny umysł Dao mógł się ponownie objawić i odzwierciedlać świat takim, jaki jest naprawdę.
