W tym roku Chiński Nowy Rok rozpoczął się 1 lutego. Niektórzy nazywają go Chińskim Nowym Rokiem, niektórzy nazywają go Księżycowym Nowym Rokiem i nazwy te są równoważne. Mówimy Księżycowy Nowy Rok, ponieważ jego początek przypada na drugi nów księżyca po przesileniu zimowym. Nowy Rok w Chinach nazywany jest Świętem Wiosny, obchodzony jest przez dwa tygodnie, więc zakończenie jego obchodów przypada w pełnię księżyca, jako Święto Latarni.
Księżycowy Nowy Rok to jedno z najważniejszych świąt wśród kultur Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Każda z tych kultur celebruje Nowy Rok poprzez potrawy i zwyczaje symbolizujące dobrobyt, obfitość i wspólnotowość oraz rytuały dla uczczenia przodków. Ludzie wówczas dużo podróżują, gdyż wszyscy członkowie rodziny starają się wspólnie powitać nowy rok.
Chiński kalendarz księżycowy
Zaznaczanie upływu czasu przez tysiąclecia było w Chinach ściśle związane z cyklicznością pracy na roli, która z kolei była związana z cyklami słońca i księżyca. Społeczeństwa rolnicze zamieszkiwały tereny wiejskie i utrzymywały się bezpośrednio lub pośrednio z uprawy roli. Życie ludzi toczyło się wokół wydarzeń niezbędnych do podtrzymania życia: orki, siewu nasion, pielęgnowania zasiewów, zbierania plonów, a więc trzeba było znać optymalny czas na wykonanie określonych zadań. Jeśli rolnik zbyt późno posadził rośliny, mógł przegapić sprzyjające ich wzrostowi wiosenne deszcze; gdyby opóźnił zbiór bardziej delikatnych warzyw, pierwsze przymrozki mogłyby je zniszczyć. Tak więc chodziło o wyczucie właściwego czasu i z tej konieczności narodził się chiński kalendarz księżycowy.
Ale nie zawsze tak było. W 1949 roku Mao Tse-tung, przywódca Komunistycznej Partii Chin, zabronił obchodów tradycyjnego chińskiego Nowego Roku i nakazał stosowania wyłącznie kalendarza gregoriańskiego. Dopiero pod koniec XX wieku przywrócono tradycję obchodów Księżycowego Nowego Roku. W rzeczywistości starania o przyjęcie kalendarza gregoriańskiego w Chinach rozpoczęły się znacznie wcześniej. W 1912 Sun Yat-sen, tymczasowy prezydent Republiki Chińskiej, ogłosił wprowadzenie kalendarza słonecznego. Od 1929 roku zakazano drukowania kalendarzy z równoległym kalendarzem księżycowym i słonecznym, gdyż „utrudniało to promocję kalendarza Republiki Chińskiej”.
To samo działo się w przeszłości w świecie zachodnim. Nasz aktualny gregoriański kalendarz zachodni nie przypomina kalendarza, który powstałby, gdybyśmy żyli zgodnie z rytmami naszego środowiska. Gdyby tak było, stworzylibyśmy kalendarz oparty na fazach Słońca i Księżyca, gdzie mamy średnio 12 nowiów i 12 pełni księżycowych, dwie równonoce (wiosenną i jesienną) oraz dwa przesilenia (zimowe i letnie). Dlaczego więc nasz kalendarz nie jest świadomym odzwierciedleniem rytmów natury? Zawsze jest tak, że siły polityczne, militarne, religijne gdy rozpoczynają proces niszczenia społeczeństwa szamańskiego, rdzennego, w procesie przejmowania świąt ważnych dla tego społeczeństwa zmieniają daty lub wprowadzają w ich miejsce swoje „święta” związane z polityką, nową religią itp., aby wykorzenić naturalne tendencje tych społeczeństw do świętowania określonych dni związanych z rytmami natury.
Kalendarz zgodny z naturalnym rytmem natury.
Tak więc Nowy Rok, w przypadku społeczeństwa żyjącego w zgodzie z rytmami natury, jest wtedy gdy zaczyna się wiosna. Zgodnie z wiedzą wielu kultur początek wiosny przypada na drugi nów księżyca po przesileniu zimowym, kiedy to zwierzęta, które schowały się do swoich nor z początkiem pierwszych prawdziwych zimowych mrozów i zapadły w stan hibernacji, zaczynają się budzić, gdy temperatura ziemi i powietrza zaczyna rosnąć. Niektóre hibernujące zwierzęta w tym okresie zaczynają odczuwać zew natury i rozpoczynają poszukiwania partnera do godów jak np. świstaki. I czy to nie ciekawe, że w USA dzień świstaka przypada 2 lutego? To przykład zachowania się zgodnie z właściwym czasem i wykorzystania okna możliwości, jakie daje natura.
Święto Wiosny, według wyliczeń ludów zamieszkujących Chiny, przypada na drugi nów księżyca po przesileniu zimowym. W tej kulturze to nie jest jednak pojedynczy dzień, lecz cały tydzień świętowania nadchodzącej wiosny. To piękny sposób na połączenie rytmu Słońca, tj. przesilenia zimowego w najkrótszy dzień roku, z rytmem Księżyca czyli księżycem w nowiu, aby oznaczyć pierwszy dzień wiosny. W chińskiej astrologii w skład zodiaku wchodzi 12 zwierząt (Szczur, Wół, Tygrys, Zając, Smok, Wąż, Koń, Koza, Małpa, Kogut, Pies i Świnia). Każde z tych zwierząt reprezentuje jeden rok i występuje w połączeniu z jednym z pięciu elementów (Woda, Drzewo, Ogień, Ziemia i Metal) tworząc w ten sposób pełny cykl 60 lat. Taoiści używali zodiaku jako nieustannego, ciągle zmieniającego się cyklu uniwersalnej transformacji, w celu określenia, jak w pełni wykorzystać dostępne energie. Każdy rok wnosi swoje cechy, wyzwania i możliwości.
Ten rok jest rokiem Wodnego Tygrysa
Co to dla nas oznacza?
Yin i Yang
Starożytna chińska filozofia taoistyczna wyjaśnia świat w kategoriach dwóch sił yin i yang. Yang to światło, ogień, deszcz i niebo. Yin to ciemność, woda, wiatr i ziemia. Mężczyzna to yang, a kobieta yin. Yang cechuje aktywność, podczas gdy yin cechuje pasywność. Wszystko we wszechświecie wynika z interakcji yin i yang.
Symbolami tych dwóch sił od dawna są smok i tygrys. Smok, mityczne zwierzę, oznacza yang. Tygrys, szanowany w starożytnych Chinach jako najpotężniejsza z dzikich bestii, oznacza yin.
Bądź jak Tygrys!
Tygrys przyczaja się nisko przy ziemi, co oznacza, że terytorium tygrysa jest ziemia yin. Rośliny uginają się pod wpływem wiatru, o którym mówi się, że powstaje pod wpływem potężnego ryku tygrysa. Ale siła tygrysa to moc spokojna, trzymana w jego sprężystych mięśniach, dzięki której tygrys jest w stanie zadziałać natychmiast. Tygrys reprezentuje odwagę, pewność siebie, dzielność, ale także ochronę. Jest ucieleśnieniem celu i cierpliwości (podobnie jak tygrys z rozmysłem i cierpliwie skrada się do swojej ofiary). Jego moc jest ukryta głęboko wewnątrz, lecz w każdej chwili tygrys może wkroczyć do akcji ze swoją transformującą, a nawet śmiercionośną siłą. Dlatego nowy rok może symbolizować odporność i siłę, odwagę w podążaniu za tym, co cię inspiruje, a także bronienie tego, co prawdziwie ważne.
Równowaga
Woda to yin, która może złagodzić ostrzejsze cechy energii tygrysa, a nawet uwidocznić pozytywne emocje tak, że będziesz czuć się żywszy, ale także negatywne, które mogą wziąć górę nad rozsądkiem. Nie pozwól więc, aby twoje emocje wymknęły się spod kontroli.
Jak praktykować w Roku Wodnego Tygrysa?
To dobry rok, aby praktykować moc istniejącą w ruchu i stosować bardzo ukierunkowany rodzaj mocy, tak jak robią to tygrysy. To dobry rok na budowanie mocy ciała i umysłu, ponieważ może to wesprzeć cię we wszystkich podejmowanych przedsięwzięciach. Cenne będzie na przykład praktykowanie chodzenia po kole bagua (co będziemy robić podczas Wiosennego Obozu) z jednoczesnym trzymaniem rąk w pozycjach mocy, podobnie jak praktyka rąk jak chmury w 5 kierunkach, czego uczyliśmy się niedawno podczas warsztatów w Warszawie, które łączą nas z cyklicznymi siłami natury.
Praca na głębokim poziomie
Mówiąc o mocy, mocy tygrysa, możemy mieć jej tyle, ile mamy w sobie przestrzeni. Blokady ograniczają przestrzeń i hamują ruch, natomiast prawdziwa moc może pojawić się, gdy najpierw w miejsce blokad stworzy się przestrzeń. Tak więc to dobry rok na pracę nad rozwiązywaniem najgłębszych problemów w sobie. I możesz do tego celu wykorzystywać tę skupioną energię odwagi i waleczności oraz zrelaksowanej zwinności tygrysa!
